Niedziela Palmowa była pamiątką wjazdu Jezusa do Jerozolimy, gdzie witany był przez tłumy. To początek Wielkiego Tygodnia – czas przygotowania się od świąt wielkanocnych.
Wielki Poniedziałek
Drugi dzień Wielkiego Tygodnia i początek ścisłego przygotowania się do świąt. Dla wielu osób oznacza to także start z domowymi porządkami, ale w sferze wiary oznacza to co innego. To pamiątka namaszczenie Jezusa w Betanii.
Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie Marta, Maria i Łazarz zorganizowali dla niego ucztę. Wtedy właśnie Maria namaściła stopy drogocennym olejkiem nardowym – jako wyraz szacunku i miłości.
Tego samego dnia Jezus nauczał w świątyni, odprawiając kupców.
Obrzędy liturgiczne tych dni są tak skomponowane, aby ułatwić odtworzenie wydarzeń bezpośrednio związanych z tajemnicą odkupienia rodzaju ludzkiego, pobudzić do refleksji i wielkiej wdzięczności, doprowadzić do pojednania z Bogiem w sakramencie pokuty, odnowić pierwotną gorliwość w służbie Bożej.
Wielki Tydzień ma tak wysoką rangę w liturgii Kościoła, że nie dopuszcza nawet uroczystości. Gdyby zaś takie wypadły, odkłada się je na czas po Wielkanocy i po jej oktawie (np. uroczystość Zwiastowania) – informuje radioniepokolanow.pl.
Wielki Wtorek
To moment skupienia się na modlitwie, przygotowania się na przyjście Chrystusa. To także czas wyciszenia i pokuty. Ze spowiedzią nie trzeba czekać na ostatnią chwilę, ale można pójść do konfesjonału wcześniej.
„W tym dniu wspomina się m.in. zapowiedź zdrady Judasza oraz zaparcia się Piotra. Choć Wielki Wtorek nie ma tak wyraźnych obrzędów liturgicznych jak Wielki Czwartek czy Wielki Piątek, jego znaczenie tkwi w przygotowaniu duchowym do nadchodzących wydarzeń Paschy. Ewangeliczne opowieści o tym dniu, takie jak przypowieść o pannach mądrych i głupich czy o talentach, podkreślają konieczność czuwania i wierności” – czytamy na ewtn.pl.
Wielka Środa
Kolejny dzień przygotowań. Wiele parafii w tym momencie mocno zachęca do spowiedzi i organizowane są np. noce konfesjonałów.
W Biblii ten dzień został opisany jako moment zdrady Jezusa Chrystusa, której dopuścił się Judasz Iskariota. Apostoł, jeden z najwierniejszych uczniów Jezusa, omamiony wizją zarobku, postanowił wydać nauczyciela Sanhedrynowi.
Wielki Czwartek
Nie należy w całości do Triduum Paschalnego, bo to zaczyna się wieczorem Mszą Wieczerzy Pańskiej. W Wielki Czwartek nie organizuje się porannych mszy, za wyjątkiem Mszy Krzyżma w katedrach.
Liturgia kościelna w Wielki Czwartek kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do ciemnicy na pamiątkę pojmania i uwięzienia Jezusa. Ten klimat opuszczenia i bólu niech pojawi się we wspólnej modlitwie wieczornej i śpiewie pieśni „Ogrodzie oliwny”.
Wielki Piątek
Dzień wyjątkowy – bez eucharystii. To też dzień upamiętniający ukrzyżowanie Jezusa. Zgodnie z przekazami ewangelicznymi – około godziny 11 rozpoczęła się droga Jezusa na Golgotę. O godz. 12 został ukrzyżowany, a po 3 godzinach – skonał.
W tym dniu obowiązuje post ilościowy i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. O godz. 15 odmawia się koronkę do Bożego Miłosierdzia. Kościelna liturgia koncentruje się na adoracji krzyża i słuchaniu opisu Męki Pańskiej.
Wielka Sobota
Dzień ciszy. W Wielką Sobotę nie ma już obowiązku postu wynikającego z przykazań kościelnych, ale wiele osób jednak pości. W Wielką Sobotę święcimy pokarmy. W tradycyjnym koszyku muszą być: pisanki, kiełbasa, pieczywo, sól i pieprz.
Wieczorem odbywa się Wigilia Paschalna – to najważniejsza liturgia w ciągu całego roku.
Wielka Niedziela
Pierwszy dzień Wielkanocy, w którym obecność wiernych w kościele jest obowiązkowa. To też dzień uroczystych, rodzinnych śniadań, odpoczynku, spotkań z bliskimi.
Dziękujemy że jesteś z nami
Napisz komentarz
Komentarze